|
Συντάκτης: Φώτης Σαραντόπουλος
|
Το σημερινό πλαίσιο
Η Ελλάδα ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.
και αυτά καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την διεθνή θέση της. Παραπέρα, η
Ελλάδα αντιμετωπίζει οξυμένα προβλήματα εξ αιτίας της Τουρκικής
επιθετικότητας, και στο θέμα αυτό δεν μπορεί (όπως έχει φανεί ως τώρα)
να βασιστεί αποκλειστικά στο ΝΑΤΟ ή στην Ε.Ε., επιβάλλεται πρώτα απ’ όλα
η λήψη μέτρων που κρατούν ισχυρή την άμυνά μας, αλλά και η ανάπτυξη
συμμαχιών για αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος.
Το πρόβλημα με την Τουρκία και τα νέα δεδομένα στην ΝΑ Μεσόγειο
Η Ε.Ε., στην οποία κυριαρχούν Γερμανία
και Γαλλία, δεν μπορεί (ούτε υποκειμενικά ούτε και αντικειμενικά – όντας
σχεδόν άοπλη) να σταθεί στο πλευρό μας, στην σύγκρουση με την Τουρκία.
Επομένως επιβάλλεται η αναζήτηση άλλων στηριγμάτων. Η ανακάλυψη μεγάλων
κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ΝΑ Μεσόγειο αλλάζει τις γεωστρατηγικές
ισορροπίες στην περιοχή. Σε αυτό το πλαίσιο, αποτελεί θετική εξέλιξη η
ανάπτυξη δεσμών με τις ΗΠΑ και το κράτος του Ισραήλ, δεσμοί από τους
οποίους επωφελείται ήδη και η αδελφή Κύπρος.
Η διεθνής «σκακιέρα» - Το παιχνίδι των μεγάλων Δυνάμεων
Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να κρατούν τα
πρωτεία στην οικονομία και στην στρατιωτική ισχύ, όμως η επάνοδος της
Ρωσίας στην διεθνή «σκακιέρα» και ιδίως η ραγδαία ανάπτυξη της ισχύος
της Κίνας, διαμορφώνουν ένα νέο πλαίσιο ανταγωνισμού υπερδυνάμεων,
επαναφέροντας στο προσκήνιο την διαμάχη χερσαίων – θαλασσινών δυνάμεων.
Στην διαμάχη αυτή, η Ε.Ε. ταλαντεύεται ακόμη, ανάμεσα στις Γερμανικές
προσπάθειες προσεταιρισμού της Ρωσίας (που μάλλον απέτυχαν), και στις
Βρετανικές προσπάθειες στήριξης στις ΗΠΑ, που όμως (όπως πάντοτε) έχουν
σαν αφετηρία τα ίδια συμφέροντα των Βρετανών.
|
|
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Παύλου
|
Η αναγκαιότητα υπάρξεως Ενόπλων Δυνάμεων
( Ε.Δ.),για ένα κράτος , είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την
δυνατότητα, εκπληρώσεως των λειτουργιών του. Το αξίωμα αυτό ισχύει από
συστάσεως των πρώτων οργανωμένων κοινωνιών και στηρίζεται στην ανάγκη
εξασφαλίσεως της ελευθερίας και κατοχυρώσεως της εθνικής ανεξαρτησίας,
εκάστης χώρας, από οποιαδήποτε απειλή.
(Για την Ελλάδα η ανάγκη αυτή υπήρξε
,υπάρχει και θα υπάρχει στο διηνεκές σε ύψιστο βαθμό , αφενός μεν λόγω,
της γεωστρατιγικής της σημασίας .Αφετέρου δε ,διότι περιβάλλεται ,από
όμορα κράτη ,τις εχθρικές διαθέσεις των οποίων ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ –,μόνο αφελείς
είναι δυνατόν, να ,αγνοούν να αψηφούν ή κατόπιν δευτέρας σκέψεως, να
παραβλέπουν!).
Συνεπώς ,κράτος άνευ Ε.Δ. είναι
αδύνατον να υπάρξει .Ο κρίσιμος αυτός ρόλος των, τους προσδίδει μια
ιδιαιτερότητα, τόσο στην δομή της ιεραρχικής τους διαρθρώσεως όσο και
στην λειτουργικότητά τους.
Η ιδιαιτερότητα αυτή ,συνίσταται στην
Συνταγματικά κατοχυρωμένη δυνατότητα του κράτους να επιβάλει στους
υπηρετούντες , στερήσεις και περιορισμούς, των ατομικών και κοινωνικών
τους δικαιωμάτων και να απαιτεί , την απόλυτο συμμόρφωση όλων.
Αναφερόμενοι στις Ε.Δ. εννοούμε : To έμψυχο δυναμικό που τις υπηρετεί
και τα μέσα που του διατίθενται , για την υλοποίηση της αποστολής του.
Η σχέση των δύο αυτών παραγόντων(Εμψύχου
δυναμικού και μέσων – είναι πολλαπλασιαστική και όχι αθροιστική ,που
σημαίνει οποιοσδήποτε αρνητικός επηρεασμός του ενός ,επιδρά αρνητικά
αυτομάτως και επί του άλλου, με ότι αυτό συνεπάγεται για την Εθνική
Άμυνα.
|
|
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος
|
Καταιγίδες νόμων, πλαισίων νόμων,
μνημονίων, προϋπολογισμών, PSIs, MFIs, IMFs και η λίστα δεν έχει
τελειωμό με τις δημοκρατικές διαδικασίες σε γελοιοποίηση. Η κοινωνία
αγωνία κάτω από μια απειλή που δεν καταλαβαίνει αλλά που η πολιτική και
πνευματική της ηγεσία, που δεν εμπιστεύεται, προσπαθεί, με την χρήσει
των μεγάλων ΜΜΕ, να την πείσει ότι η μη συμμόρφωση είναι η απόλυτη
καταστροφή προ των θυρών. Ακόμη και η πλειονότητα των υποτιθέμενων
εκπροσώπων του έθνους βρίσκεται σε πυκνό σκοτάδι αφού δεν έχουν τις
γνώσεις για να πάρουν πραγματικά υπεύθυνες θέσεις. Άλλωστε ο χρόνος που
τους δίνεται για να διαβουλευτούν και να καταλάβουν την ουσία των
γεγονότων είναι σχεδόν μηδενικός και τα ασφυκτικά πλαίσια κομματικής
πειθαρχίας απαγορευτικά. Η δημοκρατία έχει γίνει το σάβανο τους.
|
|
Συντάκτης: Δημήτριος Παληάτσος
|
Η Ελλάδα ετοιμάζεται για άλλη μία φορά να διαλέξει ή την χρεωκοπία
και την δραχμή ή το ευρώ και την πίεση, την ανεργία και την εξαθλίωση.
Να ένα δίλημμα που τίθεται κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε να πάρουμε κάποια
δόση δανεικών από τους «τοκογλύφους». Αυτό το δίλημμα – εκβιασμός έχει
τεθεί 4 ή 5 φορές τα τρία τελευταία χρόνια στην Ελληνική Κυβέρνηση και
κατ’ επέκταση στον Ελληνικό Λαό. Αυτή η «πραγματικότητα» μας έχει
αποπροσανατολίσει και ασχολούμεθα με τον εκβιασμό και όχι με τα
πραγματικά προβλήματα και αίτια της σημερινής Ελληνικής
πραγματικότητας. Έχουμε εγκλωβιστεί σε ένα φαύλο κύκλο, ο οποίος
καταστρέφει την λογική μας σκέψη, αποπροσανατολίζει τις ηγεσίες μακριά
από τις λύσεις, αυξάνει την λαϊκή οργή και προετοιμάζει την έκρηξη.
Τα χρηματικά αποθεματικά της Ελλάδας
εξανεμίστηκαν από τις δημοκρατικές κυβερνήσεις της. Το 1974 παρέλαβαν
την Χώρα σε ανάπτυξη και οικονομικά ανεξάρτητη από την μισητή και
προδοτική χούντα. Μέσα σε 6 χρόνια η Νέα Δημοκρατία ανέστρεψε την
οικονομική πορεία και άρχισε το «σπορ» του δανεισμού για την ανάπτυξη, η
οποία δεν πέτυχε. Ο δανεισμός όλο και αυξανόταν. Από το 1981 ο
λαοπρόβλητος Α.Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ άρχισαν μια φρενήρη κούρσα
δανεισμού, την οποία συνέχισε ο Κ.Σημίτης. Η Ν.Δημοκρατία με τον
Κ.Καραμανλή συνέχισε τον μεγάλο δανεισμό μεταθέτοντας τα οικονομικά
προβλήματα της Χώρας στο μέλλον. Την χαριστική βολή βέβαια την έδωσε ο
Γ.Α.Παπανδρέου εισάγοντας ην Ελλάδα στο Δ.Ν.Τ. με μία αμφιλεγόμενη
διαδικασία και σκοπό. Δύο μικρά διαλείμματα νοικοκυρέματος με την
κυβέρνηση του Κ.Μητσοτάκη και αργότερα επί ΠΑΣΟΚ με τον Αλ. Παπαδόπουλο
σαν Υπουργό Οικονομικών δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τον οικονομικό
κατήφορο. Με τις επιδοτήσεις μέσω αισχρών και διεφθαρμένων
συνεταιρισμών αδρανοποιήθηκε ο γεωργικός τομέας και η κτηνοτροφία. Η
παραγωγή και η Βιομηχανία μειώθηκαν επικίνδυνα. Το χρέος της Ελλάδος
ανέβαινε χρόνο με τον χρόνο και το ετήσιο έλλειμμα συνεχώς αυξανόταν.
Το αποτέλεσμα είναι ότι έφτασε ο κόμπος στο χτένι και το χρέος έγινε μη
διαχειρήσιμο το 2009. Η Ελληνική ηγεσία πώς το αντιμετώπισε; Πώς το
διαχειρίζεται;
|
|
|
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος
|
Είναι πραγματικά πολύ δύσκολο πλέον να
δει κανείς καθαρά τα γεγονότα μέσα από την ομίχλη των μέσων ενημέρωσης,
κυρίως των Ελληνικών αν και δεν θα πρέπει ελαφρά τη καρδία να εξαιρούμε
και μερικά ξένα. Είναι προφανές ότι διεθνείς οργανισμοί κύρους
εμπλεκόμενοι στο Ελληνικό πρόβλημα μιλούν πλέον έξω από τα δόντια για το
ότι το χρέος δεν είναι διαχειρίσημο, κάτι γνωστό στους ειδικούς και
κοινοποιημένο από καιρού και επομένως οι πιθανές εναλλακτικές
αντιμετώπισης του ανήκουν πλέον στην σφαίρα των πολιτικών αποφάσεων που
υπερβαίνουν τα οικονομικά μεγέθη. Βεβαίως η βαριά αρνητική παράμετρος
που αφορά σε αυτόν το χώρο είναι η πασιφανής ανικανότητα του πολιτικού
κατεστημένου αλλά και του συνόλου της ηγετικής ελίτ της χώρας να παίξει
τον ρόλο της αντιπροσωπεύοντας τα εθνικά μας συμφέροντα. Και δυστυχώς
αυτή δεν αφορά σε έλλειψη ικανοτήτων από πολλούς εμπλεκομένους αλλά στο
τι αντιπροσωπεύουν. Έτσι υποφέρουν από πλήρη απαξίωση από τους πολίτες
αλλά πλέον εμφανώς και από τους Ευρωπαϊκούς εταίρους.
|
|
Συντάκτης: Μ. Μελετόπουλος, Δρ Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών
|
Η πρώτη επαφή
της νεώτερης γερμανικής κοινωνίας με την Ελλάδα ήταν ασφαλώς το
πνευματικό κίνημα του νεοκλασσικισμού, που κατέκλυσε την Γερμανία (που
αποτελούσε ακόμα πανσπερμία ανεξάρτητων κρατών) κατά τον 18ο και τον 19ο
αιώνα. Ιδίως η Βαυαρία, τότε ανεξάρτητο βασίλειο, υιοθέτησε την αρχαία
ελληνική τέχνη ως αισθητικό πρότυπο, με αποτέλεσμα το Μόναχο των αρχών
του 19ου αιώνα να ανοικοδομηθεί με κτίρια αρχαιοελληνικού
ύφους και ρυθμού, με κίονες κλπ, ως αναβίωση της Αρχαίας Ελλάδος. Οι
Βαυαροί βασιλείς καλλιέργησαν κλίμα λατρείας για την Αρχαία Ελλάδα, όταν
δε ό υιός του βασιλέως Λουδοβίκου, ο νεαρός Όθων, επελέγη από τις
Μεγάλες Δυνάμεις ως ηγεμόνας του νεοσύστατου βασιλείου, ήρθε με λατρεία
να υπηρετήσει το ελληνικό ιδεώδες στην ίδια του την χώρα όπως και όλη
του η αυλή. Ό Όθων και η Αμαλία αγάπησαν την Ελλάδα και μπορεί κανείς να
υποστηρίξει βάσιμα ότι υπήρξαν Έλληνες βασιλείς.
|
|
Συντάκτης: Κωνσταντίνος Βλαχοδήμος
|
Τις τελευταίες εβδομάδες τα γεγονότα,
τόσο τραγικά αποκαλυπτικά, ξεπέρασαν τα φράγματα των τάχα κακών φημών
και του κλίματος της δήθεν στραβής εκτίμησης για την οικονομική αλλά και
κυρίως πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και ανέδειξαν την ηθική
καταρράκωση της ελίτ που οδηγεί την χώρα τα περασμένα τριάντα χρόνια.
Κατέδειξαν, παρά τις διαμαρτυρίες της, ότι διαπλεκόμενα συμφέροντα
υπάρχουν και ότι πολλοί και σημαντικοί πολιτικοί δρουν σαν μαριονέτες με
νήματα από σκοτεινά κέντρα.
Βροχή από πικρές αλήθειες κατέκλυσαν την
κοινωνία με γεγονότα που τα επίσημα ΜΜΕ στην αρχή προσπάθησαν να
συγκαλύψουν μέχρι που κατάλαβαν ότι το τζίνι είχε πλέον βγει από το
μπουκάλι και τότε άρχισαν να γίνονται βασιλικότεροι του Βασιλέως. Ο
εκτροχιασμός της επίσημης επικοινωνιακής καμπάνιας συντελέσθηκε από
μικρά και μεγάλα γεγονότα. Ας δούμε πως δημιουργήθηκε η χιονοστιβάδα με
τα γεγονότα όχι απαραίτητα χρονικά τεθειμένα.
|
|
|
Συντάκτης: Γεώργιος Ε. Σέκερης
|
Με την προσοχή μας εστιασμένη στην
εκταμίευση της επόμενης δόσης του διεθνούς δανείου και στο επισειόμενο
από τον κ. Στουρνάρα φάσμα της πείνας - τι κατάντημα - λησμονούμε ότι η
ελληνική κρίση είναι δευτερογενώς μόνο οικονομική. Όπως έχει
επανειλημμένως επισημανθεί από το βήμα τούτο, πηγή των δεινών μας είναι
το διογκωμένο και εν πολλοίς διεφθαρμένο κράτος. Όσο δε το
γραφειοκρατικό τέρας που έχουν εκθρέψει οι κακοδιαχειρισθέντες κατά τις
τελευταίες δεκαετίες την εξουσία ευημερεί, η χώρα θα δοκιμάζεται.
|
|
Συντάκτης: Ιωάννης Τουλουμάκος
|
Ι. Τα δεδομένα ΙΙ. Η πρόταση ΙΙΙ. Τα προσδοκώμενα αποτελέσματα
Ι. Τα δεδομένα
1. Σε προσφάτως δημοσιευθείσα
μελέτη του Γερμανικού Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών υποστηρίζεται η
άποψη, ότι η παρούσα κρίση της Ευρωζώνης μπορεί να αντιμετωπισθεί με
αναγκαστικό δάνειο από τους κατόχους υψηλών εισοδημάτων, το οποίο θα
μπορεί να αποπληρωθεί στο μέλλον ανάλογα με την δημοσιονομική εξυγίανση
της κάθε χώρας με τόκο. Την εφαρμογή της ιδέας αυτής που αφορά το 8-10%
του πληθυσμού και με την οποία θα μπορούσαν να επιτευχθούν σημαντικά
έσοδα, θεωρεί δυνατή και σε χώρες με ιδιαίτερα προβλήματα, όπως η
Ελλάδα. [DIW Wochenbericht “Εurokrise,
Staatsverschuldung und privater Reichtum, 28, 2012, 1-12, DIW,
Presse,@diw.de. Βλ. και Εφ. «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», άρθρο με τίτλο: «Πρόταση για
εφάπαξ φόρο ή αναγκαστικό δάνειο πλουσίων», 12-6-2012].
|
|
Συντάκτης: Δημήτριος Παληάτσος
|
Η χειροτέρευση της
οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας είναι ορατή σε πρόσωπα
πολιτών, σε μισθολόγια εταιρειών, σε εισπράξεις επιχειρήσεων, σε
επιχειρηματολογία ηγεσιών και ψηφοφόρων. Αυτή η ύφεση οικονομίας και
συναισθημάτων αγγίζει τα πάντα γύρω μας και καταστρέφει τον κοινωνικό
ιστό. Μαζί με τις κοινωνικές σχέσεις αγγίζει την παιδεία, την υγεία ,
την Εξωτερική πολιτική, τον πολιτισμό και την άμυνα, πυλώνες πάνω στους
οποίους στηρίζεται το Ελληνικό Έθνος και νιώθει ασφάλεια για το παρόν
και το μέλλον του. Η Εθνική άμυνα πάντοτε είναι το πρώτο θύμα, το οποίο
πρώτο στερείται κονδυλίων σε κάθε μνημονιακή δόση.
Η Εθνική άμυνα προσφέρει στην ασφάλεια,
αυτό είναι και το μειονέκτημά της. Η ασφάλεια είτε υπάρχει, είτε δεν
υπάρχει. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσα επίπεδα ύπαρξης. Αν υπάρχει, επιτρέπει
στο κράτος να κτίσει πάνω της την ευημερία του, να έχει αποτρεπτική ισχύ
και διαπραγματευτική ικανότητα σε διπλωματικές αρένες, δεν έχει όμως
άμεσα και μετρίσιμα καθημερινά αποτελέσματα, δεν είναι εύκολα
παρατηρήσιμη η επίδρασή της στην καθημερινότητα του πολίτη. Αυτό την
καθιστά ευάλωτη σε μειώσεις κονδυλίων από πολιτικούς , που θέλουν να
δείξουν άμεσα αποτελέσματα στους ψηφοφόρους τους.
Στην σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα
οι δαπάνες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας σε κάθε δόση μνημονίου
μειώνονται και οι Επιχειρησιακές δυνατότητες αλλάζουν μειούμενες. Ο
Ελληνικός λαός δεν αντιδρά γιατί κανείς δεν του λέει με έμφαση ποιοί
είναι οι σύγχρονοι κίνδυνοι που παραμονεύουν γύρω μας. Υπάρχει μία
συσκότιση για τους εξοπλισμούς και τις γεωπολιτικές αλλαγές που
συμβαίνουν γύρω μας, στις γειτονικές μας χώρες. Η Ελλάδα από ισχυρή
αμυντικά χώρα της κεντροανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων
μετασχηματίζεται και αδυνατίζει αμυντικά.
|
|
|
ΔΙ
